ΔΔΑ
(Δελτίο δεδομένων ασφαλείας)
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Τα ΔΔΑ καλύπτουν όλες τις ουσίες και τα μείγματα ή τα παρασκευάσματα χημικών προϊόντων. Ως εκ τούτου, συντάσσονται από τους κατασκευαστές ή διανομείς διαλυτών και απολιπαντικών και απευθύνονται στους χρήστες, τους ιατρούς εργασίας, τους εργοδότες, τους εργαζόμενους, τους φορείς πρόληψης και τα μέλη της CHSCT. Πρέπει να συμμορφώνονται με τον κανονισμό REACH ΕΟΚ 1927/2006 της 18ης Δεκεμβρίου 2006 και τον κανονισμό ATP.10 CLP 2017/776 EC-GHS.
Κάθε ΔΔΑ του οποίου η ημερομηνία σύνταξης ή δημοσίευσης είναι προγενέστερη από την 1η Ιουνίου 2015 δεν συμμορφώνεται με τον κανονισμό. Επιπλέον, πρέπει να γίνεται διαχείριση των ΔΔΑ, δηλαδή ο χρήστης πρέπει να ενημερώνεται για τυχόν αλλαγές στους κανονισμούς ή στο ίδιο το προϊόν.
__________________________________________________
ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΙΔΑΚΕΣ
Βιολογικοί πίδακες:
Η χρήση των βιολογικών πιδάκων έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό, εφόσον, θεωρητικά, δεν παρήγαν βιομηχανικά απόβλητα. Ωστόσο, οι βιολογικοί πίδακες απολίπανσης δεν μπορούν να εξαλείψουν όλα τα είδη ρύπων. Απαγορεύεται η παρουσία βενζίνης, ντίζελ, διαλυτικών και χρωμάτων, διότι διαφορετικά οι μικροοργανισμοί θα καταστραφούν ή θα ανασταλεί η δράση τους. Μια απλή διακοπή ρεύματος μπορεί να δημιουργήσει απαίσιες οσμές. Η αντικατάσταση των λουτρών είναι απαγορευτικά δαπανηρή, κοστίζει μεταξύ 700 και 900 €, και μερικές φορές πρέπει να γίνεται αρκετές φορές το χρόνο.
Επιπλέον, δεν υπάρχει τρέχων κανονισμός που να αφορά ειδικά τους βιολογικούς πίδακες.
Η ευθύνη εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινού δικαίου. Ο χρήστης και μόνο είναι υπεύθυνος για τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση των πληθυσμών, των γενών και των ειδών των μικροοργανισμών που παρέχονται.
Δεν υπάρχουν επαρκείς επιστημονικές μελέτες για όλους τους χρησιμοποιούμενους μικροοργανισμούς.
Οι πίδακες ενδέχεται να μολυνθούν και από μικροοργανισμούς από το περιβάλλον.
Τα γένη και τα είδη που ενοφθαλμίζονται κατά τη δημιουργία ενός βιολογικού πίδακα δεν είναι πάντα τα ίδια με την πάροδο του χρόνου και εξελίσσονται, ενώ με την πάροδο του χρόνου μπορεί επίσης να αυξομειώνονται και οι αναλογίες τους.
Υπάρχει επίσης κίνδυνος βιολογικής μετάδοσης στους χρήστες, εάν αυτοί έχουν ανοσοανεπάρκεια.
Ανατρέξτε στον ιστότοπο www.inrs.fr ND 2304 παρακολούθηση της μικροβιολογικής χλωρίδας σε πίδακες απολίπανσης με βιοαποδόμηση.
Ανατρέξτε στον ιστότοπο www.inrs.fr αξιολόγηση των κινδύνων των πιδάκων απολίπανσης με βιοαποδόμηση.
Πίνακας Ι Ταξινόμηση των βιολογικών παραγόντων σε ομάδες κινδύνου μόλυνσης
«Διευκρινίζεται σαφώς ότι εναπόκειται στον χρήστη να διενεργήσει τη δική του αξιολόγηση επικινδυνότητας. Ο χρήστης πρέπει να έχει στη διάθεσή του τις ακόλουθες πληροφορίες»
Εφόσον είναι δική τους υποχρέωση, διαθέτουν οι χρήστες τα μέσα για την παρακολούθηση των εξελίξεων και των αλλαγών του πληθυσμού με την πάροδο του χρόνου, σε σχέση με την αρχική ενοφθάλμιση; Γνωρίζουν την παθογόνο ισχύ και τη μολυσματική δόση; |
Το καναδικό ινστιτούτο IRSST συνιστά πιο εκτεταμένα προληπτικά μέτρα, εκτός της γενικής γαλλικής σύστασης για τη χρήση ΜΑΠ.
Ανατρέξτε στον ιστότοπο www.irsst.qc.ca Ασφαλής χρήση βιολογικών πιδάκων απολίπανσης. Όταν στεγνώνετε εξαρτήματα με φυσητήρα, πρέπει να φοράτε αναπνευστική προστασία ή μάσκες.
Διαβάστε
«Ταξίδι στη χώρα των βακτηρίων»
της κας Christine DAVID μικροβιολόγου στο τμήμα εξιδείκευσης του INRS.
__________________________________________________
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΤΑΠΟΣΗΣ H 304
ΚΑΤΑΠΟΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ: ιστορίες από το παρελθόν σχετικά με τον κίνδυνο κατάποσης διαλυτών
Η αναρρόφηση καυσίμων είναι μια πρακτική που φαίνεται να ξεκίνησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πρακτική αυτή συνεχίστηκε, ιδίως σε περιόδους ελλείψεων, όπως τον Μάη του ’68. Η Γαλλία είχε ξεμείνει τελείως από καύσιμα. Έτσι, η αναρρόφηση καυσίμων ήταν ο μόνος τρόπος για να μετακινηθεί κανείς. Ο κίνδυνος από την αναρρόφηση καυσίμων προς λανθασμένη διαδρομή ήταν μεγάλος.
Τι σχέση έχει αυτό με τους βιομηχανικούς διαλύτες; Πολύ απλά, οι λόγοι είναι οι ίδιοι, αν πρόκειται για διαλύτες υδρογονανθράκων.
Στη δεκαετία του ’70, έκανα τα πρώτα μου βήματα στη μορφοποίηση. Χρησιμοποιούσαμε συχνά διαλύματα υδρογονανθράκων. Εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, στην παρασκευή παραγόντων απολίπανσης και διαφευγόντων υγρών για την επεξεργασία μετάλλων, αλλά και στη σύνθεση διαλυτών απολίπανσης.
Δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο, οι οδηγοί που έκαναν παραδόσεις βασικών διαλυτών με βυτιοφόρα να ανεφοδιάζουν τα ρεζερβουάρ τους με τα προϊόντα που παρέδιδαν, για να αποφύγουν να πάνε στο πρατήριο καυσίμων. Υπήρχαν πολλοί λόγοι γι’ αυτό.
Σήμερα, αυτές οι πρακτικές έχουν ευτυχώς εκλείψει. Η πρόσβαση στις δεξαμενές είναι πλέον ασφαλής, οπότε είναι αδύνατο να κλέψετε καύσιμα με αναρρόφηση, αν δεν έχετε στα χέρια σας τα κλειδιά του οχήματος. Τα όργανα και τα συστήματα προειδοποίησης για την ένδειξη της έλλειψης καυσίμων έχουν γίνει εξαιρετικά αποτελεσματικά, ενώ οι τελωνειακές υπηρεσίες ελέγχουν τακτικά την αποθήκευση και τη ροή των υδρογονανθράκων που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα ή διαλύτες.
Όμως ο τοξικολογικός κίνδυνος στα βιομηχανικά περιβάλλοντα εξακολουθεί να υφίσταται.
Η πλήρωση ενός μικρότερου δοχείου από ένα μεγαλύτερο, για παράδειγμα για να γίνει ευκολότερος ο χειρισμός, ονομάζεται κλασματοποίηση.
Ο κίνδυνος της κλασματοποίησης είναι μεγάλος όταν γίνεται, και αυτό έχει συμβεί στο παρελθόν, σε ένα μπουκάλι που περιείχε κάποιο ποτό.
Η επανασήμανση της συσκευασίας που χρησιμοποιείται για την κλασματοποίηση δεν έχει γίνει πάγια τακτική. Θα πρέπει να γίνει.
Η φράση H304 που χρησιμοποιείται από τον CLP «Μπορεί να προκαλέσει θάνατο σε περίπτωση κατάποσης και διείσδυσης στις αναπνευστικές οδούς» πρέπει να γίνει
Μην πίνετε
Μην αναρροφάτε
Μην κλασματοποιείτε
Αφορά όλους τους διαλύτες απολίπανσης υδρογονανθράκων, εάν το ιξώδες τους είναι μικρότερο από KV 20,5 mm2/s-1, κάτι που ισχύει σχεδόν πάντα.
Ποιος είναι ο κίνδυνος λανθασμένης διαδρομής κατάποσης;
Η λανθασμένη διαδρομή είναι πρώτα απ’ όλα μια διαταραχή της κατάποσης. Η μπουκιά της τροφής κατευθύνεται προς το λάρυγγα και στη συνέχεια προς τους κατώτερους αεραγωγούς.
Επομένως, μια λανθασμένη διαδρομή είναι πάντα πιθανή, με τρόφιμα ή υγρά.
Ωστόσο, παρότι οι τεχνικές απόφραξης (LVA) εφαρμοστούν αρκετά γρήγορα, δίνουν αποτελέσματα σε στερεά ή παχύρρευστα τρόφιμα, είναι πρακτικά αναποτελεσματικές για τα υγρά και εντελώς αναποτελεσματικές για τους διαλύτες.
Jacques P. TARDIF
Το νερό είναι θανατηφόρο εάν καταποθεί σε ποσότητα 8,3 λίτρων την ημέρα ή περισσότερο
MARCELO DUHALDE Μάρτιος 2013
__________________________________________________
CMR
(Καρκινογόνα, Μεταλλαξιογόνα, Τοξικά για την αναπαραγωγή)
Ορισμένοι χημικοί παράγοντες (ουσίες ή παρασκευάσματα) έχουν μεσοπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες ή τοξικές επιδράσεις στην αναπαραγωγή. Οι παράγοντες αυτοί λέγονται CMR.
Είναι απαραίτητο να τους εντοπίσουμε, δηλαδή να κάνουμε μια καταγραφή των χρησιμοποιούμενων προϊόντων και των καταστάσεων εργασίας που μπορεί να προκαλέσουν έκθεση. Όταν εντοπιστεί ένας παράγοντας CMR στο χώρο εργασίας, πρέπει να εξαλειφθεί ή να υποκατασταθεί, όπου αυτό είναι τεχνικά δυνατό.
http://www.inrs.fr/risques/cmr-agents-chimiques/ce-qu-il-faut-retenir.html
Ο πλήρης κατάλογος των ουσιών CMR που επικαιροποιήθηκε με την 9η προσαρμογή του τεχνικού εγγράφου CLP 2016/1079 είναι διαθέσιμος στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
Κατάλογος ουσιών CMR
http://www.prc.cnrs-gif.fr/spip.php?rubrique14