ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗ
(Υποχρέωση τοποθέτησης ή μη τοποθέτησης)
Τοποθέτηση σε κατακράτηση
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η υποχρέωση αποθήκευσης ή μη αποθήκευσης σε δεξαμενές κατακράτησης υπόκειται σε δύο κανονισμούς:
Κίνδυνος ρύπανσης
Ανατρέξτε στο κεφάλαιο ρύπανση των υδάτων ή του εδάφους
Βρείτε έναν διαλύτη απολίπανσης χωρίς απαίτηση κατακράτησης
Ανατρέξτε στο κεφάλαιο εξεύρεση κατασκευαστή μέσω αίτησης
__________________________________________________
BILAN CARBONE®
Το Bilan carbone στο πλαίσιο των προτύπων ISO 14000 και ISO 14040
Λογότυπο και σήμα κατατεθέντα από την ADEME.
Το αποτύπωμα άνθρακα είναι η καταγραφή των εκπομπών σε όλη τη διάρκεια του κύκλου παραγωγής ενός προϊόντος πριν από τη διάθεσή του στην αγορά ή η καταγραφή των άμεσων ή έμμεσων εκπομπών από μια δραστηριότητα ή μια τοποθεσία. Ειδικότερα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι εκπομπές από το ανθρώπινο δυναμικό, εάν πρόκειται για συγκομιδή, θραύση, εστεροποίηση, παραγωγή, μεταφορά και διαχείριση αποβλήτων. Απαιτεί βαθιά γνώση των κύκλων ζωής του προϊόντος, κατά το πρότυπο ISO 14040. Η έκθεση συντάσσεται σύμφωνα με το ISO 14064, το οποίο είναι ήδη σε ισχύ.
__________________________________________________
ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΙΑΛΥΤΩΝ
Σχέδιο διαχείρισης διαλυτών PGS
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
- Το σχέδιο διαχείρισης διαλυτών (PGS) είναι ένα ισοζύγιο εισροών/εκροών υλικού για τους διαλύτες σε μια μονάδα. Με τον όρο μονάδα εννοούμε μια βιομηχανική μονάδα. Σκοπός του είναι να αξιολογεί τις συνολικές εκπομπές (διοχετευόμενες και διάχυτες) ή διαχύσεις εκπομπές πτητικών οργανικών ενώσεων (VOC), προκειμένου να ελέγχεται η συμμόρφωση με τις τιμές ορίων εκπομπών.
Τα αντιδραστήρια και τα καύσιμα δεν περιλαμβάνονται στο PGS. Το σχέδιο συμπεριλαμβάνει τους διαλύτες που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα, καθώς και τα βιομηχανικά απόβλητα.
- Υπουργική απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 1998, Άρθρο. 28/1 (ημ. 29 Μαΐου 2000, άρ. 3)
«Κάθε οντότητα εκμετάλλευσης μονάδας που καταναλώνει περισσότερο από έναν τόνο διαλύτη ετησίως οφείλει να καταρτίζει σχέδιο διαχείρισης διαλυτών (PGS). Το σχέδιο αυτό πρέπει να τίθεται υπ’ όψιν της Επιθεώρησης διαβαθμισμένων εγκαταστάσεων».
Εάν η ετήσια κατανάλωση διαλυτών της μονάδας υπερβαίνει τους 30 τόνους, η οντότητα εκμετάλλευσης οφείλει να υποβάλλει σε ετήσια βάση το σχέδιο διαχείρισης διαλυτών στην Επιθεώρηση διαβαθμισμένων εγκαταστάσεων, ενημερώνοντάς την για τα μέτρα που λαμβάνονται για τη μείωση της κατανάλωσής τους.
__________________________________________________
Οργανικές πτητικές ενώσεις VOC (εκπομπές)
Μείωση των οργανικών πτητικών ενώσεων (VOC)
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Οι γαλλικοί κανονισμοί σχετικά με τη μείωση των VOC εμπίπτουν επί του παρόντος στο πεδίο εφαρμογής των κανονισμών ICPE seveso III της 1ης Ιουνίου 2015. Οι βιομηχανικές μονάδες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ονοματολογίας 4330 υποχρεούνται να καταρτίζουν PGS (σχέδιο διαχείρισης διαλυτών) για τη μείωση των εκπομπών VOC.
Συνεπώς, αφορά κάθε βιομηχανία που αποθηκεύει ή χρησιμοποιεί περισσότερους από 1 τόνο εύφλεκτων διαλυτών.
Ορισμός VOC
Μια ένωση που απαντάται σε αέρια μορφή στην ατμόσφαιρα και έχει άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο στα ζώα ή στη φύση.
Το μεθάνιο δεν θεωρείται VOC επειδή δεν έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία. Ο όρος VOC θα πρέπει να είναι NMVOC (VOC χωρίς μεθάνιο). Το μεθάνιο είναι ωστόσο αέριο του θερμοκηπίου.
Συνεπώς, κάθε οργανική ουσία ή μείγμα που βρίσκεται σε αέρια κατάσταση ή εξατμίζεται εύκολα υπό κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης κατά τη χρήση αποτελεί πτητική οργανική ένωση. Συνεπώς, ο ορισμός αφορά τους διαλύτες πρωτίστως εάν έχουν πίεση ατμών υψηλότερη από 0,01 Kpa σε θερμοκρασία 293 15 K (20°).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα μείγματα βουτανίου προπανίου που χρησιμοποιούνται ως προωθητικά σε σπρέι θεωρούνται πτητικές οργανικές ενώσεις.
Για τους λόγους αυτούς, οι γαλλικοί κανονισμοί αυστηροποίησαν το ποσοτικό όριο για την αποθήκευση και τη χρήση εύφλεκτων διαλυτών
(≤ 60°C) ή σπρέι βουτανίου προπανίου τον Ιούλιο του 2015.
// Βλ. ενότητα Θέματα πυρασφάλειας - Παράγραφο Εύφλεκτα υγρά //
__________________________________________________
ΒΙΟΑΠΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΒΙΟΑΠΟΔΟΜΗΣΗ
Βιοαποδομησιμότητα διαλυτών, απολιπαντικών, προϊόντων καθαρισμού σε βιομηχανικά περιβάλλοντα
Η βιοαποδομησιμότητα, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι η ικανότητα μιας ένωσης ή ενός προϊόντος να διασπάται από τη δράση ζωντανών οργανισμών, όπως βακτήρια, μύκητες ή άλγες, σε ευνοϊκό περιβάλλον με το κατάλληλο φως, επίπεδο υγρασίας και οξυγόνο και στον χρόνο που απαιτείται για να επιτευχθεί η βιοαποδόμηση.
Ο εμπορικός ισχυρισμός ότι ένα προϊόν είναι 100% βιοαποδομήσιμο, παρότι μπορεί να μην είναι ψευδής, μπορεί να είναι παραπλανητικός, δεδομένου ότι δεν υποδηλώνει καμία έννοια χρόνου.
Το χαρτί τουαλέτας χρειάζεται για να αποδομηθεί 2 εβδομάδες έως 1 μήνα, ένας πυρήνας μήλου χρειάζεται 1 έως 5 μήνες, μια γόπα τσιγάρου 1 έως 5 χρόνια, μια συνηθισμένη πλαστική σακούλα 450 χρόνια και το ουράνιο 238 χρειάζεται 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Συνεπώς, το % της βιοαποδόμησης ενός προϊόντος εξαρτάται και από τον χρόνο.
Ενώ οι κανονισμοί και τα πρότυπα είναι απόλυτα καθιερωμένα για τα καταναλωτικά προϊόντα, όπως οι πλαστικές σακούλες, οι συσκευασίες, τα απορρυπαντικά, το υγρά πλύσης κ.λπ., τα προϊόντα για επαγγελματική χρήση, αν σκεφτούμε μόνο τους διαλύτες, υπόκεινται σε διάφορες μεθόδους ανάλυσης και χαρακτηρισμού.
ΑΡΧΙΚΗ ΒΙΟΑΠΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Καθορίζεται σύμφωνα με τη CEC L 33 T 82. Αρχικά, αυτή η μέθοδος δοκιμής αναπτύχθηκε για τα λιπαντικά, αλλά είναι ένας έγκυρος δείκτης, ο οποίος επικαλύπτει ως έναν βαθμό τα αποτελέσματα που λαμβάνονται με άλλες μεθόδους και ο οποίος μπορεί να εφαρμοστεί σε διαλύτες, οι οποίοι δεν χρησιμοποιούνται πάντοτε ως απολιπαντικά, αλλά και ως λιπαντικά, ιδίως στην ηλεκτροδιάβρωση κατά τη χάραξη με εμβύθιση και το φινίρισμα, καθώς και στην κοπή, τη σφράγιση και την έλξη μετάλλων, όταν οι χειριστές χρησιμοποιούν διαφεύγοντα υγρά.
Η αρχική βιοαποδομησιμότητα ορίζει το % ποσοστό της βιοαποδόμησης μετά από 21 ημέρες στους 25°C.
ΑΜΕΣΗ ΒΙΟΑΠΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Καθορίζεται σύμφωνα με τις δοκιμές ΟΟΣΑ 301 A, οι οποίες γίνονται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 7827.
Καθορίζεται σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ 310 Α.
Ορίζει την εξαφάνιση του DOC, το % ποσοστό βιοαποδόμησης μετά από 28 ημέρες.
ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΒΙΟΑΠΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
Καθορίστηκε σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ 310 C. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται επίσης τροποποιημένη ΔΟΚΙΜΗ MITI.
Ορίζει το % ποσοστό βιοαποδόμησης σε 28 ημέρες, αλλά και τον απαιτούμενο χρόνο σε ημέρες για 100% βιοαποδόμηση.
Ανάλογα με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται και την τρέχουσα κατάσταση των αναλύσεων που συνιστά ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ένας διαλύτης με ποσοστό αποδόμησης άνω του 80% μπορεί επομένως να ταξινομηθεί ως βιοαποδομήσιμος, άμεσα βιοαποδομήσιμος ή πλήρως βιοαποδομήσιμος.
Το ρυθμιστικό πλαίσιο όσον αφορά τη βιομηχανία και τη ρύπανση των υδάτων ή του εδάφους καθορίζεται σαφώς από την DREAL. Εάν επιτρέπεται μια παραπομπή,
«οι ρυπαντές θα πληρώσουν». Εάν η DREAL διενεργεί επιθεωρήσεις σε διαβαθμισμένες εγκαταστάσεις, μπορεί επίσης να ζητήσει, ευλόγως, επιθεώρηση σε οποιαδήποτε μονάδα μετά από καταστροφή.
Η ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ WGK
Η ταξινόμηση αυτή εφαρμόζεται στη Γερμανία, αλλά η απλότητά της συνιστά σημείο αναφοράς.
Όλες οι ουσίες απαριθμούνται και ταξινομούνται. Τα προϊόντα που περιέχουν μια συγκεκριμένη ουσία, ανεξαρτήτως ποσότητας, υπόκεινται στην ίδια ταξινόμηση.
Υπάρχουν 3 κατηγορίες
WGK κατηγορίας 1: Χαμηλή επικινδυνότητα για το νερό
WGK κατηγορίας 2: Ενέχει κίνδυνο
WGK κατηγορίας 3: Υψηλή επικινδυνότητα για το νερό
__________________________________________________
ΔΔΑ
(Δελτίο δεδομένων ασφαλείας)
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Τα ΔΔΑ καλύπτουν όλες τις ουσίες και τα μείγματα ή τα παρασκευάσματα χημικών προϊόντων. Ως εκ τούτου, συντάσσονται από τους κατασκευαστές ή διανομείς διαλυτών και απολιπαντικών και απευθύνονται στους χρήστες, τους ιατρούς εργασίας, τους εργοδότες, τους εργαζόμενους, τους φορείς πρόληψης και τα μέλη της CHSCT. Πρέπει να συμμορφώνονται με τον κανονισμό REACH ΕΟΚ 1927/2006 της 18ης Δεκεμβρίου 2006 και τον κανονισμό ATP.10 CLP 2017/776 EC-GHS.
Κάθε ΔΔΑ του οποίου η ημερομηνία σύνταξης ή δημοσίευσης είναι προγενέστερη από την 1η Ιουνίου 2015 δεν συμμορφώνεται με τον κανονισμό. Επιπλέον, πρέπει να γίνεται διαχείριση των ΔΔΑ, δηλαδή ο χρήστης πρέπει να ενημερώνεται για τυχόν αλλαγές στους κανονισμούς ή στο ίδιο το προϊόν.
__________________________________________________
ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΥΠΕΡΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ (PRP GWP)
Οδηγία F-Gaz
Ο κανονισμός ΕΕ 517/2014 της 16/04/2014 για τα φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου (Οδηγία F-Gaz) απαγορεύει τη χρήση και την έκλυση στην ατμόσφαιρα αερίων με δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη GWP μεγαλύτερο από 150.
Η απαγόρευση αυτή έχει πλέον τεθεί σε ισχύ.
Η COP 22 αποφάσισε την απαγόρευση όλων των HFC στο μέλλον, συμπεριλαμβανομένου του HFC 152 A. Εγγυόμαστε ότι τα σπρέι μας δεν περιέχουν προωθητικά αέρια με GWP.
__________________________________________________
ΒΙΟΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ Βιοσυγκέντρωση
Βιοσυσσώρευση βιομηχανικών διαλυτών απολίπανσης
Η βιοσυσσώρευση ή βιοσυγκέντρωση αναφέρεται στην ικανότητα των οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των ζώων (καρκινοειδή), να απορροφούν και να συγκεντρώνουν, στο σύνολο ή σε μέρος του οργανισμού τους, ορισμένες χημικές ουσίες.
Συνεπώς, διαφέρει από τη βιοαποδόμηση, αλλά αποτελεί παράγοντα που συμβάλλει σε αυτήν. Όσο μικρότερη είναι η βιοσυσσώρευση, τόσο ταχύτερη είναι η βιοαποδόμηση.
Το πρότυπο ASTM E 1688 ορίζει τη βιοσυσσώρευση στα ιζήματα.
Στην οικοτοξικολογία, η τιμή Log KOW (log P), δηλαδή ο συντελεστής κατανομής n-οκτανόλης/νερού, αποτελεί το σημείο αναφοράς.
Αντικατοπτρίζει την τάση ενός μορίου να συσσωρεύεται στις βιολογικές μεμβράνες των ζωντανών οργανισμών. Εάν η τιμή είναι υψηλή, ο κίνδυνος βιοσυσσώρευσης είναι μεγάλος.
Ένας διαλύτης με log KOW χαμηλότερο από 3 θεωρείται ελάχιστα βιοσυσσωρεύσιμος.
Η τιμή log P χρησιμοποιείται επίσης για τον καθορισμό της αντοχής παραμονής των φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των αναισθητικών, στον άνθρωπο.
__________________________________________________
ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΣΤΙΒΑΔΑΣ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ
(PDO ODP)
Δυναμικό καταστροφής της στιβάδας του όζοντος (ODP) διαλυτών και απολιπαντικών για επαγγελματική χρήση
Το δυναμικό καταστροφής της στιβάδας του όζοντος ενός διαλύτη ή αερίου είναι η βλάβη που προκαλεί μια ένωση στο στρώμα του όζοντος στην ανώτερη ατμόσφαιρα.
Παρόλο που τα αλογονωμένα αλκάνια, όπως τα CFC και ορισμένα HCFC, έχουν απαγορευτεί εδώ και πολλά χρόνια, οι διαλύτες απολίπανσης μπορεί να εξακολουθούν να περιέχουν n-βρωμοπροπάνιο (n-προπυλοβρωμίδιο – nPB), το οποίο χρησιμοποιείται αδιάλυτο στην απολίπανση με ατμό ή ως μείγμα σε ψυχρά απολιπαντικά στα μέσα ψυχρής απολίπανσης. Η ένωση αυτή έχει τιμή ODP 0,027 και συνεπώς δεν έχει απαγορευτεί. Πρότυπο R 11 ή CFC 11 PDO = 1.
__________________________________________________
ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ
Κίνδυνος ρύπανσης των υδάτων και του εδάφους από βιομηχανικούς διαλύτες και απολιπαντικά
Αφορά όλες τις βιομηχανικές μονάδες που αποθηκεύουν, χρησιμοποιούν, επεξεργάζονται ή διανέμουν επικίνδυνα, εύφλεκτα ή τοξικά χημικά προϊόντα.
Η ρύπανση των υδάτων (υπόγεια ύδατα, υδάτινα ρεύματα, αποχετευτικά συστήματα) ή του εδάφους μπορεί να προκληθεί από σκόπιμη απόρριψη, ιδίως σε περίπτωση εισβολής στον χώρο, από τυχαία απόρριψη, σε περίπτωση διαρροής μετά από βλάβη του εξοπλισμού ή από ατύχημα με πυρκαγιά ή έκρηξη.
Στην τελευταία περίπτωση, που δυστυχώς είναι η πιο συνηθισμένη, είναι δυνατόν να προκύψουν διάφορα είδη ατυχημάτων:
Συνεπώς, η ρύπανση των υδάτων και του εδάφους είναι πάντα πολύ πιθανή μετά από κάποιο ατύχημα. Εάν η μονάδα υποχρεούται στην υποβολή δήλωσης ή σε έγκριση, ελέγχεται συστηματικά από την DREAL.
Από την άποψη αυτή, η DREAL θεωρείται ότι είναι η Αστυνομία των υδάτων. Είναι ο εγγυητής του άρθρου L 210 του περιβαλλοντικού κώδικα «το νερό ανήκει στην κοινή κληρονομιά του έθνους». Το διάταγμα 93-743 της 29ης Μαρτίου 1993 καθιέρωσε την ονοματολογία για όλες τις βιομηχανικές εργασίες και δραστηριότητες που υπόκεινται στην υποβολή δήλωσης ή σε έγκριση. Το διάταγμα της 11ης Μαΐου 2015, γνωστό ως SEVESO III, ορίζει το νέο όριο δήλωσης σε 1 τόνο εύφλεκτου υγρού. (ανατρέξτε στην παράγραφο σχετικά με θέματα που αφορούν την πυρασφάλεια).
Στην περίπτωση των διαλυτών απολίπανσης, οι ουσίες ή τα παρασκευάσματα που περιέχουν μη μέταλλα, βαρέα μέταλλα, ορισμένους υδρογονάνθρακες που περιέχουν βενζόλιο ή πολυκυκλικές αρωματικές ενώσεις, που περιέχουν αλογόνα (χλώριο, φθόριο, βρώμιο) θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα όσον αφορά τον κίνδυνο ρύπανσης των υδάτων και του εδάφους.
Όσον αφορά τη ρύπανση του εδάφους, ανεξάρτητα από την προέλευση ή την αιτία, οι κανονισμοί είναι απλοί και βασίζονται στην αρχή «οι ρυπαντές θα πληρώσουν». Ωστόσο, ενώ οι σημερινοί πόροι ανάλυσης καθιστούν την ανάλυση του εδάφους εξαιρετικά εύκολη, το κόστος καθαρισμού της ρύπανσης του εδάφους μπορεί να είναι τεράστιο.
Στη Γαλλία διενεργούνται τακτικά 30.000 έλεγχοι κάθε χρόνο. Η DDT, οι υπηρεσίες διαχείρισης των υδάτων, η ONEMA, καθώς και η αστυνομία και οι δήμαρχοι, είναι υπεύθυνοι για την καταγραφή των παραβάσεων.
__________________________________________________
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Υποχρεώσεις διαχείρισης βιομηχανικών αποβλήτων
Διαλύτες και παράγοντες απολίπανσης για επαγγελματική χρήση
Η οδηγία-πλαίσιο 2008/98/ΕΚ του Υπουργείου Περιβάλλοντος καθορίζει τους κύριους στόχους και τις προτεραιότητες δράσης στον τομέα των βιομηχανικών αποβλήτων.
«Κάθε παραγωγός ή κάτοχος βιομηχανικών αποβλήτων είναι υπεύθυνος ενώπιον του νόμου για τα απόβλητά του, τις συνθήκες υπό τις οποίες συλλέγονται, μεταφέρονται, διατίθενται ή ανακυκλώνονται. Αυτή είναι η αρχή ευθύνης του παραγωγού ή του κατόχου, ο οποίος πρέπει να είναι σε θέση να δικαιολογήσει τον τελικό προορισμό των αποβλήτων και τη μέθοδο διάθεσης».
Η ταξινόμηση των βιομηχανικών αποβλήτων διέπεται από μια ονοματολογία (6ψήφιος κωδικός) που καθορίζεται στον περιβαλλοντικό κώδικα, R 541-7 έως R 541-11 και τα παραρτήματα R 541-8.
Η εν λόγω ονοματολογία έχει επικαιροποιηθεί προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τον κανονισμό CLP και βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Ιουνίου 2015.
Ο κανονισμός CLP ορίζει μια κατηγορία κινδύνου για μια ουσία, ένα παρασκεύασμα, καθώς και για ένα απόβλητο, η οποία προσδιορίζεται ανάλογα με το σύνολο των προϊόντων που συνθέτουν το απόβλητο. Εάν το προϊόν ταξινομείται ως επικίνδυνο, στην ίδια κατηγορία ταξινομούνται και τα απόβλητα, συνεπώς πρέπει να εκδοθεί ένα BSD Δελτίο αποστολής αποβλήτων. Στη συνέχεια, τα απόβλητα πρέπει να παραληφθούν από εγκεκριμένο κέντρο.
Η ταξινόμηση ICPE για τα βιομηχανικά απόβλητα είναι διαφορετική.
Η επισήμανση 4000 αφορά την αποθήκευση και την αποθηκευμένη ποσότητα
Η επισήμανση 3000 αφορά τα ίδια τα απόβλητα (επισημάνσεις IED)
Η επισήμανση 2700 αφορά τις δραστηριότητες
Τα βιομηχανικά απόβλητα που παράγονται από τη χρήση διαλυτών, παραγόντων απολίπανσης και καθαρισμού κατατάσσονται στις ακόλουθες κατηγορίες ονοματολογίας
070 101 Υδατικά καθαριστικά
070 103 αλογονωμένοι διαλύτες (χλώριο, βρώμιο, φθόριο)
070 104 μη αλογονωμένοι διαλύτες
160 504 Δοχεία υπό πίεση (αερολύματα) που περιέχουν διαλύτες, παράγοντες απολίπανσης ή καθαρισμού
__________________________________________________
ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΑ ΑΕΡΟΛΥΜΑΤΑ
Ειδική περίπτωση διαλυτών συσκευασμένων με τη μορφή αερολυμάτων
Δοχεία υπό πίεση
Οι περιβαλλοντικές παράμετροι που αφορούν τους διαλύτες που χρησιμοποιούνται ως παράγοντες απολίπανσης, παράγοντες καθαρισμού, παράγοντες αφαίρεσης σωματιδιακών υλών, απολυμαντικά, καθαριστικά φρένων, διογκωτικά που υφίστανται και χρησιμοποιούνται στα αερολύματα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τα προωθητικά αέρια που περιέχουν.
ΥΓΡΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΑΕΡΙΑ ΓΙΑ ΑΕΡΟΛΥΜΑΤΑ
Ισοβουτάνιο
Το ισοβουτάνιο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως, λόγω του σημείου βρασμού του στους -11,7°C, έναντι του προπανίου βουτανίου. Για παράδειγμα, τα ανταλλακτικά αερίου για φορητές σόμπες κατασκήνωσης δεν κυκλοφορούν πλέον στην αγορά. Αφού συσκευάζονταν στην Κορέα, τα ανταλλακτικά αερίου Butagaz εξαφανίστηκαν από τα καταστήματά μας.
Βουτάνιο προπάνιο
Το προπάνιο έχει σημείο βρασμού -44°C, οπότε διατίθεται πάντοτε σε μορφή μείγματος με βουτάνιο, το οποίο έχει σημείο βρασμού 0°C.
Πλεονεκτήματα: διαθέσιμο, προσιτής τιμής (το μείγμα BP είναι απλώς υγραέριο με ειδική επεξεργασία ώστε να είναι άοσμο για την εφαρμογή αυτή),
Μεγάλο απόθεμα αερίου στα αερολύματα, καλή διαλυτότητα στα περισσότερα προϊόντα, χαμηλή εσωτερική πίεση 2,5 bar, που επιτρέπει τη χρήση δοχείων 12 bar χαμηλού κόστους.
Εξαιρετικά χαμηλή αναλογία ενεργού προϊόντος/προωθητικού αερίου.
Μειονεκτήματα: Σημείο ανάφλεξης -58°C, εξαιρετικά εύφλεκτο.
Γνωστή πτητική οργανική ένωση (VOC).
Αποθήκευση σε περιορισμένες ποσότητες. Νέος κανονισμός SEVESO 3,
επισημάνσεις ICPE 4320/4321.
Απαγορεύεται η αποθήκευση σε σούπερ μάρκετ και καταστήματα DIY. Αναμένονται νέοι κανονισμοί σε εξειδικευμένα PS.
Υπερεκτίμηση των ασφαλίστρων ως κύρια αιτία των αποζημιώσεων για πυρκαγιά (κυρίως σε σχέση με τον χειρισμό).
Το προπάνιο βουτάνιο ενέχει επίσης κινδύνους για την υγεία από τοξικολογική άποψη, καθώς η είσοδός του στον οργανισμό είναι πιθανό να παράγει διάφορους τοξικούς μεταβολίτες μέσω αντίδρασης με πρωτεΐνες ή νουκλεϊκά οξέα, οι οποίοι εξαπλώνονται στα ανθρώπινα όργανα.
CFC/HCFC/HFC
Η απαγόρευση της παραγωγής CFC επιβλήθηκε το 1995.
Η απαγόρευση των HCFC ήταν πιο σταδιακή, αρχής γενομένης από το 2007, με ορισμένους HCFC που έχουν χαμηλό ODP αλλά υψηλό GWP.
Τα αέρια αυτά αντικαταστάθηκαν φυσικά από HFC, κυρίως από HFC 134 A, το οποίο έχει σημείο βρασμού -25°C και, κυρίως, είναι άφλεκτο.
Ο κανονισμός ΕΕ 517/2014, της 16-04-2014, για τα φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου (κανονισμός F.Gaz) απαγόρευσε την απελευθέρωση στην ατμόσφαιρα φθοριούχων αερίων με GWP μεγαλύτερο από 150. Αυτό ισχύει για το HFC 134 A.
Η απαγόρευση αυτή ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2018.
Οι συμβεβλημένοι συσκευαστές αερολυμάτων στράφηκαν φυσικά στο HFC 152 A, το οποίο έχει GWP 124, δηλαδή χαμηλότερο από 150. Αν και το HFC 152 A είναι εξαιρετικά εύφλεκτο στους -50°C, το σημείο βρασμού του στους -25°C είναι απολύτως ισοδύναμο με αυτό του HFC 134 A, συνεπώς δεν υπήρχε ανάγκη «αναμορφοποίησης» των προϊόντων.
Αυτή η λύση δεν πρόκειται να διατηρηθεί για πολύ. Τα συμβαλλόμενα μέρη (197 χώρες) του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ (1987), τα οποία συναντήθηκαν πρόσφατα στη Βιέννη τον Ιούλιο του 2016, καθόρισαν την ημερομηνία τερματισμού χρήσης όλων των HFC.
Η COP 22 αποφάσισε την απαγόρευση όλων των HFC στο εγγύς μέλλον, συμπεριλαμβανομένου του HFC 152 A και όλων όσων έχουν δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η συμφωνία αυτή υπογράφηκε από 197 χώρες (το GWP ενός HFC είναι 14.000 φορές μεγαλύτερο από αυτό του Co2). Κωδικός αναφοράς UNFCCC COP 22.
Η πρόσφατη απόφαση ορισμένων συσκευαστών αερολυμάτων να προτείνουν ως εναλλακτικό του HFC 134 A το HFC 152 A δεν είναι επομένως βιώσιμη.
HF0
Εμφανίζεται μια 4η γενιά φθοριούχων αερίων: οι υδροφθορολεφίνες με την ονομασία R 1234 ze. Αυτό το υγροποιημένο αέριο έχει 0DP 0 και αμελητέο GWP και σημείο βρασμού παρόμοιο με αυτό του HFC 134 a (-19°C).
Το σημερινό του κόστος είναι ιδιαίτερα υψηλό, αλλά οπωσδήποτε αυτό θα αλλάξει εάν γίνει ευρέως διαδεδομένο ψυκτικό μέσο για τα συστήματα κλιματισμού και τους αφρούς πολυουρεθάνης.
DME
Ο διμεθυλαιθέρας ή μεθοξυμεθάνιο είχε εγκαταλειφθεί κάπως από τους συσκευαστές αερολυμάτων για τεχνικές εφαρμογές. Με σημείο βρασμού -24°C και σημείο ανάφλεξης -41°C, δεν αποτελεί καλό υποκατάστατο του προπανίου βουτανίου, από άποψη κόστους. Ωστόσο, έχει αξιοσημείωτη δράση διαλύτη, μεγάλο απόθεμα αερίου και άριστη διαλυτότητα στο νερό.
Το μεθοξυμεθάνιο (DME) εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως στα καλλυντικά: λακ μαλλιών, ζελέ μαλλιών, αφροί ξυρίσματος.
Το DME υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και τα γνωστά σπρέι Start Pilote περιέχουν μόνο DME.
Καθώς το DME είναι ισομερές της αιθανόλης, τα επόμενα χρόνια μπορεί να υπάρξουν διαθέσιμες μεγάλες ποσότητες που προέρχονται από βιομάζα, κάτι που το καθιστά ενδιαφέρον προωθητικό βιολογικής προέλευσης.
ΠΕΠΙΕΣΜΕΝΑ ΑΕΡΙΑ ΓΙΑ ΑΕΡΟΛΥΜΑΤΑ
CO2
Το CO2 ή διοξείδιο του άνθρακα είναι το ιδανικό αέριο, καθώς προέρχεται από φυσικές πηγές. Το CO2, γνωστό και ως R 744 στις εφαρμογές ψύξης, είναι ένα αέριο της ατμόσφαιρας, που σημαίνει ότι είναι διαθέσιμο στον αέρα, όπως και το αργό, το ήλιο, το οξυγόνο και το άζωτο. Το CO2 έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως σημείο αναφοράς για τον καθορισμό του δυναμικού υπερθέρμανσης του πλανήτη
(GWP) άλλων αερίων. Παράδειγμα GWP Co2 = 1 - GWP HFC 134a = 1430
Το CO2 που παράγεται από τη φωτοσύνθεση, το οποίο είναι η πηγή της ζωής στη γη, είναι διαθέσιμο σε υπόγειες δεξαμενές. Αυτό το άφλεκτο, μη εκρηκτικό, μη εύφλεκτο, αδρανές, κατάλληλο για τρόφιμα, ιατρικό και βακτηριοστατικό πεπιεσμένο αέριο έχει μόνο ένα μειονέκτημα: είναι δύσκολο να αναμιχθεί με τα περισσότερα συσκευασμένα προϊόντα, εάν έχουν υψηλό ιξώδες.
Στις παραδοσιακές τεχνικές έγχυσης αερίων με Impact Gassing, η απαιτούμενη πίεση ήταν πολύ μεγάλη και παραμόρφωνε τα περιβλήματα.
Πλεονεκτήματα: άφλεκτο, μη εκρηκτικό, μη εύφλεκτο
Προωθητικό εγκεκριμένο για εφαρμογές στη βιομηχανία τροφίμων (το Co2 χρησιμοποιείται ως ανθρακικό για αναψυκτικά, καθώς και για
αδρανοποίηση και βακτηριοστατική προστασία τροφίμων συσκευασμένων σε κενό).
Μειονεκτήματα: Το Co2 είναι μη συμβατό με το νερό ή ίχνη νερού στο εσωτερικό δοχείων υπό πίεση.
Πλεονέκτημα ή μειονέκτημα: Η επιλογή του μάρκετινγκ: τα πεπιεσμένα αέρια ενσωματώνονται σε αερόλυμα σε πολύ χαμηλό % και, κατά συνέπεια, περιέχουν πολύ μεγάλη ποσότητα προϊόντος. Αυτό μπορεί να αποτελέσει πλεονέκτημα ή μειονέκτημα όσον αφορά την τελική τιμή.
ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ N2O
Το υποξείδιο του αζώτου χρησιμοποιείται ευρέως σε ιατρικές εφαρμογές.
Χρησιμοποιείται ως προωθητικό για αερολύματα, είναι, σε αντίθεση με το CO2, μερικώς διαλυτό στο νερό, κάτι που σημαίνει ότι χρησιμοποιείται ευρέως σε σκευάσματα υδατικής βάσης, κρέμες σαντιγί, απορρυπαντικά κ.λπ.
Άφλεκτο αέριο, είναι οξειδωτικό στην καθαρή του κατάσταση, αλλά όχι παρουσία νερού.
Το N2O έχει GWP (δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη) 298 φορές μεγαλύτερο από το Co2, αλλά, δεδομένου του πολύ μικρού ποσοστού των πεπιεσμένων αερίων που χρησιμοποιούνται στα αερολύματα (2 έως 3%), οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις είναι αμελητέες
(ειδικά σε σύγκριση με το προπάνιο βουτάνιο, το οποίο έχει GWP 300.000 φορές μεγαλύτερο από το CO2).
ΑΖΩΤΟ Ν
Το άζωτο, όπως και το διοξείδιο του άνθρακα φυσικής προέλευσης, είναι ένα ιδανικό αέριο από περιβαλλοντική άποψη.
Αντιπροσωπεύει το 78,06% κατ’ όγκο του αέρα που μας περιβάλλει.
Το άζωτο παράγεται από την υγροποίηση του αέρα.
Είναι ένα πεπιεσμένο, άφλεκτο, αδρανές αέριο, αλλά το εξαιρετικά χαμηλό σημείο βρασμού του -195°C σημαίνει ότι απαιτεί ειδικά προσαρμοσμένες εγκαταστάσεις, ιδίως για την τροφοδοσία των μηχανημάτων συσκευασίας.
Το άζωτο χρησιμοποιείται συνήθως για την παραγωγή πολύ μεγάλων παρτίδων προϊόντων, όπως νεφελοποιητές και λακ μαλλιών. Είναι το τέλειο αέριο για υδατικά σκευάσματα με υψηλό ποσοστό δραστικών συστατικών, εφόσον συσκευαστεί σε Gazer Shaker.