Τυποποιητής και κατασκευαστής
διαλυτών καθαρισμού τεχνικών εφαρμογών
για κατασκευαστές και εφαρμοστές ρητινών
και συνθετικών ρητινών
Εναλλακτικοί διαλύτες και υποκαταστάτες
κετονών, χλωριωμένων διαλυτών,
NMP, NEP και άλλων CMR
__________________________________________________
Πολυεστερικές ρητίνες
__________________________________________________
Οι πολυεστερικές ρητίνες χρησιμοποιούνται ευρέως, ανάλογα με την εφαρμογή τους.
Οι ακόρεστοι πολυεστέρες UP ή UPR ομαδοποιούνται σε οικογένειες, οι πιο κοινές από τις οποίες είναι οι εξής:
Αλειφατικά ομοπολυμερή PGA PLA PGL PCL PHA PHB
Αλειφατικοί συμπολυεστέρες PEA PBS
Ημι-αρωματικοί συμπολυεστέρες FBT PTT PEN (κορεσμένα θερμοπλαστικά PET και PEC)
Πολυακρυλικοί αρωματικοί ομοπολυεστέρες και συμπολυεστέρες
Οι βυνιλεστερικές ρητίνες, που μερικές φορές αποκαλούνται «πολυεστερικές-εποξειδικές υβριδικές ρητίνες», έχουν συχνά εφαρμογές πανομοιότυπες με εκείνες των πολυεστέρων.
Οι ρητίνες αυτές έχουν ευρύτατο φάσμα χρήσεων:
Για συνθετικά υλικά
Για επικάλυψη
Σημείωση: Ενώ η ευρωπαϊκή οδηγία για τις πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) έχει αμφισβητηθεί ως προς την εφαρμοσιμότητά της από τη βιομηχανία ενισχυμένων πλαστικών (FRP Fiber Reinforced Plastics) σε σχέση με την ορολογία του λαμιναρίσματος ξύλου και πλαστικών, (με βάση τις εκπομπές στυρενίου: ένα αντιδραστικό μονομερές στο οποίο διαλύεται ο ακόρεστος πολυεστέρας, αλλά το οποίο συμπολυμερίζεται με τις αντιδραστικές θέσεις των αλυσίδων του ακόρεστου πολυεστέρα για να σχηματίσει ένα τρισδιάστατο στερεό, γνωστό ως θερμοσκληρυνόμενο πλαστικό), δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το κανονιστικό πλαίσιο για τη χρήση διαλυτών καθαρισμού.
Τα κριτήρια και οι απαιτήσεις σχετικά με τη χρήση διαλυτών καθαρισμού για ακόρεστους πολυεστέρες είναι διαφορετικά εφόσον πρόκειται για:
ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ ΡΗΤΙΝΗΣ
γενικά ICPE, που διέπονται από την οδηγία IED, τη δημιουργία ενός PGS, τον περιορισμό των εκπομπών VOC, τον έλεγχο και την ανακύκλωση των βιομηχανικών αποβλήτων. Οι διαλύτες που χρησιμοποιούνται πρέπει να έχουν μικρό χρόνο διάλυσης κατά τον καθαρισμό δεξαμενών, αντιδραστήρων, μεικτών μεταξύ 2 παρτίδων, εάν δεν είναι διαδοχικές ή κατά τον καθαρισμό σωληνώσεων ή συστημάτων πλήρωσης. Αυτός ο καθαρισμός πρέπει να είναι ακόμη πιο διεξοδικός όταν η παρασκευή ενός σκληρυντικού ακολουθεί την παρασκευή μιας ρητίνης, στην ίδια αρχική μονάδα.
Διαλύτες όπως η n-μεθυλοπυρρολιδόνη (NMP), η n-αιθυλοπυρρολιδόνη (NEP) και η γ-βουτυρολακτόνη (BLO) δίνουν καλά αποτελέσματα αλλά ταξινομούνται ως CMR (καρκινογόνα, μεταλλαξιογόνα, τοξικά για την αναπαραγωγή).
ΜΟΝΑΔΕΣ ή ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ, ΧΡΗΣΤΕΣ,
πολυεστερικών ρητινών, Τεχνικοί εφαρμογής, Χρήστες
Στην περίπτωση αυτή, χρησιμοποιείται πολύ συχνά ακετόνη. Σε αντίθεση με τις ανάγκες των παραγωγών, η εφαρμογή απαιτεί την ανάμιξη μιας ρητίνης και ενός σκληρυντικού. Ο λειτουργικός χρόνος καθαρισμού πρέπει να είναι ο ίδιος με τον χρόνο πήξης της TECAM (διάρκεια χρήσης του μείγματος).
__________________________________________________
Εποξειδικές ρητίνες
__________________________________________________
Οι εποξειδικές ρητίνες ανήκουν στην οικογένεια των θερμοσκληρυνόμενων πολυμερών και έχουν ευρύ φάσμα εφαρμογών:
Η αρχική τους σύνθεση προοριζόταν για χρήση ως δομική κόλλα
Τρέχουσες εφαρμογές
|
Οι πιο συνηθισμένες ρητίνες είναι οι επιχλωρυδρίνες (ECH). Η δισφαινόλη Α (BPA), η οποία ενοχοποιείται για ενδοκρινική διαταραχή (DGESA), μπορεί να αντικατασταθεί από αλειφατικές ή αρωματικές γλυκόλες, φαινολικές ή κρεζολικές νοβαλάκες, υδαντοΐνες (γλυκόλη-ουρία), βρωμιούχα και ακρυλικά άλατα.
Τα συνηθέστερα σκληρυντικά είναι τα πολυισοκυανικά (δι-ισολοκυανικά διφαινυλομεθανίου DDM – MDA), αλειφατικές αμίνες, άνυδρα σκληρυντικά και TGIC (ισοκυανουρικό τριγλυκερίδιο).
__________________________________________________
Πολυουρεθανικές ρητίνες
__________________________________________________
Οι ρητίνες πολυουρεθάνης είναι επίσης γνωστές ως καρβαμιδικές ρητίνες.
Η οικογένεια αυτή περιλαμβάνει όλες τις ενώσεις που παράγονται από την αντίδραση ενός ισοκυανικού άλατος και μιας αλκοόλης: διόλες ή πολυόλες μικρής ή μεγάλης αλυσίδας.
Μπορούν να παραχθούν με πολυσυμπύκνωση ή πολυμερισμό προσθήκης.
Οι πολυουρεθάνες μπορούν να προσφέρουν μια σειρά από τεχνικά πλεονεκτήματα, ανάλογα με τον τρόπο χρήσης και τις εφαρμογές τους, είτε σε χαμηλή είτε σε υψηλή πίεση.
Χαμηλή πίεση
Πολύ καλή αντοχή σε εφελκυσμό, πολύ καλή σταθερότητα διαστάσεων σε υψηλές θερμοκρασίες, πολύ καλή αντοχή στα ορυκτέλαια για τις πολυόλες πολυεστερικής βάσης, πολύ καλή αντοχή στην υδρόλυση, βελτιωμένη ελαστικότητα σε χαμηλές θερμοκρασίες, αντοχή στους μικροοργανισμούς για τις πολυόλες πολυαιθερικής βάσης.
Τα TPU (θερμοπλαστικά ελαστομερή) έχουν επίσης εξαιρετική αντοχή στη φθορά και την τριβή, την έλξη και τη ρήξη, καλή ικανότητα απόσβεσης και εξαιρετική αντοχή στο οξυγόνο και στο όζον.
Οι φυσικές ιδιότητες αυτών των ελαστομερών, ιδίως το μέτρο ελαστικότητάς τους, η συμπεριφορά ερπυσμού και τριβής και το σημείο Vicat (VST) τους, σημαίνουν ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών.
Υψηλή πίεση
Με τη μορφή διογκωμένου αφρού, οι αφροί πολυουρεθάνης χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα ευρέως για τις εξαιρετικές θερμομονωτικές τους ιδιότητες, την πρόσφυση, την ικανότητα επίπλευσης, καθώς και για την ικανότητά τους να γεμίζουν κενά με ταυτόχρονο ψεκασμό.
Οι κύριες χρήσεις των εύκαμπτων και άκαμπτων πολυουρεθανών είναι οι εξής:
Άκαμπτοι αφροί για μόνωση κτιρίων και οικιακών συσκευών,
Εύκαμπτοι αφροί, χυτοί ή σε μπλοκ,
Ελαστομερή, συνδετικά υλικά, στεγανοποίηση, υποστυλώματα,
Τεχνικά εξαρτήματα, τροχοί, αμορτισέρ, silentbloc, προφυλακτήρες, έπιπλα, αυτοκινητοβιομηχανία, αεροναυπηγική, διακόσμηση, σκάφη, χειρουργική προστασία, κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα.
Οι πολυουρεθανικές ρητίνες μπορούν επίσης να επεξεργαστούν με περιέλιξη νημάτων, SMC, BMC ή με έγχυση, επίσης μπορούν να θερμοδιαμορφωθούν ή να υποστούν μηχανική κατεργασία.
Από περιβαλλοντική άποψη, δεν εκπέμπουν πτητικές οργανικές ενώσεις και ιδίως δεν εκπέμπουν στυρένιο (βλ. ενότητα «πολυεστερικές ρητίνες»).
__________________________________________________
Επιλογή διαλυτών – Καθορισμός αναγκών
__________________________________________________
Οι λύσεις αναφορικά με τους διαλύτες καθαρισμού και τη διαλυτοποίηση των ρητινών εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες. Η επιλογή είναι πιο περίπλοκη όταν αφορά τις συσκευές εφαρμογής.
Η επιλογή αυτή θα εξαρτηθεί από τον διαθέσιμο χρόνο πριν από τον πλήρη πολυμερισμό και την απόκτηση ενός πολυμερούς που λαμβάνεται μετά την ολοκλήρωση του πολυμερισμού.
Αυτός ο χρόνος ορίζεται σε 5 στάδια
1- Η θερμοκρασία φύλαξης των συστατικών ή της εφαρμογής είναι πολύ χαμηλή και ανεπαρκής για την πραγματοποίηση της αντίδρασης.
2- Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ: η θερμοκρασία του ή των συστατικών είναι επαρκής, η αντίδραση εκκινείται.
Η διάρκεια ζωής είναι ο χρόνος στον οποίο διπλασιάζεται το ιξώδες του μείγματος.
Για παράδειγμα, εάν το ιξώδες του μείγματος είναι 10.000 Cps και 20.000 Cps μετά από 30', η διάρκεια ζωής του μείγματος είναι 30'. Συνήθως η έννοια αυτή σημαίνει
διάρκεια ζωής στο δοχείο, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σύγχυση όταν πρόκειται για μείγματα με εξαιρετικά γρήγορη αντίδραση.
3- Ο πιθανός χρόνος χρήσης (WORKING LIFE). Γενικά, αυτή η τιμή παρέχεται από τον κατασκευαστή. Πρόκειται για τον χρόνο εντός του οποίου μπορεί να εφαρμοστεί το προϊόν.
4- Ο χρόνος πήξης (GEL TIME TECAM). Το προϊόν μετατρέπεται σε γέλη και δεν μπορεί πλέον να εφαρμοστεί. (το ιξώδες δεν μπορεί πλέον να μετρηθεί). Το πολυεποξειδικό υλικό που σχηματίζεται σκληραίνει, συχνά μιλούμε για προπολυμερισμό.
5- Το πολυεποξειδικό υλικό έχει πολυμεριστεί πλήρως, πρόκειται για τον ΧΡΟΝΟ ΠΟΛΥΜΕΡΙΣΜΟΥ. Το υλικό έχει αποκτήσει τα οριστικά φυσικο-χημικά και μηχανικά χαρακτηριστικά του.
Η δυσκολία μπορεί να οφείλεται σε 2 αιτίες:
Σε ποιο στάδιο της αντίδρασης θέλουμε να κάνουμε καθαρισμό; (περιλαμβάνεται η διαλυτοποίηση μετά τον πλήρη πολυμερισμό).
Ποιες είναι οι ποσότητες που χρησιμοποιούνται; Οι χρόνοι διαφέρουν, ανάλογα με τις ποσότητες: για παράδειγμα, η εφαρμογή 3 γραμμαρίων δεν θα έχει τον ίδιο χρόνο αντίδρασης με την εφαρμογή 300 γραμμαρίων για μια κόλλα δύο συστατικών διάρκειας 5 λεπτών.
__________________________________________________
Ακετόνη: Επικινδυνότητα και τοξικότητα
__________________________________________________
Η ακετόνη, εάν φυλάσσεται ή χρησιμοποιείται σε ποσότητες άνω του 1 τόνου, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του SEVESO III και πρέπει να δηλώνεται ή να εγκρίνεται από την DREAL (Επιθεώρηση διαβαθμισμένων εγκαταστάσεων). Συνεπώς, οι νομικές υποχρεώσεις καθίστανται ίδιες στο πλαίσιο της οδηγίας IED και αφορούν τη σύνταξη PGS (σχεδίου διαχείρισης διαλυτών).
Εκτός του εξαιρετικά εύφλεκτου χαρακτήρα της (CAT 2), η ακετόνη ενέχει και τοξικούς κινδύνους.
Ανατρέξτε στο Τοξικολογικό δελτίο INRS αρ. 3 ακετόνη, αρ. Cas 67 641 αναθεώρηση Απριλίου 2016
VLE ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΗ VME 500 ppm VLCT 1.000 ppm